Krzysztof Koziara
Erwin Schlingler – dyrektor Gimnazjum w Wągrowcu
Erwin Wincenty Schlingler urodził się we Lwowie 8 października 1881 roku. Był synem Władysława, prywatnego urzędnika, i Klementyny Dobruckiej. W latach 1892-1898 był uczniem Cesarsko-Królewskiego Gimnazjum im. Franciszka Józefa I we Lwowie, ostatni rok nauki spędził natomiast w C.K. Gimnazjum w Złoczowie, gdzie w 1899 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie złożył egzamin na nauczyciela języka polskiego.
fot. Rok 1923: uczniowie klas pierwszych Gimnazjum, dyrektor Erwin Schlingler siedzi na krześle po lewej stronie. (źródło: archiwum I Liceum Ogólnokształcącego w Wągrowcu, przekazał Stanisław Czajkowski)
Swoją karierę w zawodzie nauczyciela rozpoczął w 1903 roku, gdy mianowany został zastępcą nauczyciela w C. K. Gimnazjum Wyższym w Rzeszowie; nauczał wówczas w pierwszych klasach języków łacińskiego, greckiego i polskiego. Dwa lata później przeniesiony został do IV Wyższego Gimnazjum we Lwowie, wreszcie w 1908 roku do C. K. Realnego i Wyższego Gimnazjum w Kołomyi. W roku szkolnym 1909/1910 był egzaminowanym zastępcą nauczyciela języka polskiego i historii w C.K. Wyższej Szkole Realnej w Śniatynie. W 1911 roku został nauczycielem rzeczywistym w C. K. Wyższej Szkole Realnej w Żywcu, skąd został przeniesiony na tych samych warunkach do C.K. Gimnazjum w Kamionce Strumiłłowej.
fot. Rok 1926: uczniowie klasy piątej Gimnazjum w roku szkolnym 1926/1927, dyrektor Schlingler siedzi w centrum. (źródło: archiwum I LO)
Po wybuchu pierwszej wojny światowej, z powodu nadciągającego ze wschodu wojska rosyjskiego, zmuszony był opuścić Kamionkę 20 sierpnia 1914 roku; wyjechał do Wiednia, gdzie w roku szkolnym 1914/1915 uczył na kursach naukowych. Mieszkał w tym czasie w V dzielnicy, przy ulicy Stolberggasse 19. Jeszcze przed wyjazdem, w lipcu 1914 roku, otrzymał przeniesienie do C.K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa w Drohobyczu. Z Wiednia wyjechał do Drohobycza, gdzie w tamtejszym gimnazjum – od września 1915 do 1920 roku – uczył języków polskiego i łacińskiego oraz historii i geografii; był także zawiadowcą biblioteki polskiej dla młodzieży.
fot. Rok szkolny 1926/1927: grono pedagogiczne Gimnazjum, dyrektor Schlingler siedzi w środku. (źródło: archiwum I LO, ze zbiorów Lechosława Sołtysińskiego)
Od 1 sierpnia 1920 roku przejął obowiązki dyrektora Państwowego Gimnazjum w Wągrowcu, a rzeczywistą nominację otrzymał 1 maja roku następnego. Był dyrektorem tej placówki do 13 sierpnia 1931. W czasie pobytu na Pałukach – 4 grudnia 1924 roku – Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego mianował Erwina Schlinglera dyrektorem V-go gimnazjum państwowego w Krakowie (z ważnością od dnia 1 stycznia 1925 roku). Nie wiadomo dlaczego Erwin nie podjął tej pracy i pozostał w Wągrowcu. Po przejściu na emeryturę we wrześniu 1931 roku, przeprowadził się do Bydgoszczy i zamieszkał przy ulicy Toruńskiej 48/6, by w drugiej połowie lat 30. przenieść się do domu przy ul. Gdańskiej 95/6.
fot. Nekrolog Erwina Schlinglera opublikowany 18 marca 1938 roku w „Dzienniku Poznańskim”. (źródło: Krzysztof Koziara)
fot. Podpis dyrektora Schlinglera na jednym ze świadectw wydanych w 1930 roku. (źródło: archiwum I LO)
Tam – po długiej i ciężkiej chorobie – zmarł 16 marca 1938 roku. Pochowany został na Cmentarzu Parafialnym na Bielawkach w Bydgoszczy. Ożeniony był z Janiną z Komarnickich, z którą miał trójkę dzieci (wszystkie urodzone we Lwowie): Irenę, Jerzego i Marię. Irena i Jerzy zdawali maturę w Gimnazjum w Wągrowcu w 1924 roku (tym samym, w którym ich ojciec był dyrektorem). W Wągrowcu, razem z rodziną Schlinglerów, mieszkała również matka dyrektora – Klementyna, która zmarła na dwa lata przed przeprowadzką rodziny do Bydgoszczy.
Krzysztof Koziara – krakowianin, rocznik 1950, ekonomista, były właściciel firmy handlowej, historyk z zamiłowania, obecnie emeryt.
Wągrowiec 1381 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.